KREMATORYUM

26 Nisan 2007 Perşembe

ARSUZ

Dalga sesleri artık çok geride

Batan güneşse ardımdan gülümsemekte

 

Sevebilmek bazen zaman alıyormuş

Ayrılmaksa göz açıp kapayıncaya kadar

Tüm yaşananlar

Ne de çabuk geçip gidiyor gözlerimden

Ve sevmek

Anlamını yitirmiş

Güzelliğini

Değerini kendi elleriyle yok etmiş

Çöp sözcüğünden farksız

Oradan oraya savrulmakta

Nasırlaşmış kalbimin

Taştan duvarlarında

Ve terk ediş

Hiç bu kadar anlamlı olmamıştı

Bu zamana kadar

Kaçmak

Ve terk etmek

İkisi birbirlerinden olabildiğince uzakmış

Kaçmak

Korkmaktan gelirmiş

Terk etmekse

Sevmekten

 

Dalga sesleri artık çok geride

Batan güneşse ardımdan gülümsemekte

 

Kimi zaman yollar uzar

Sevdiğine giderken

Kimi zamansa adımların uçarak gider

Özgürlüğünü sırtlanmış

Yeni bir hayata yeltenirken

Gitmek

Kötülük değildir

Bazen

Yapılabilecek en büyük iyiliktir

Kalana

Belki de

Yapılabilecek tek iyilik

Gitmek

İki tarafın yükünü de üstlenmektir

Tüm sevgiyi

Tüm nefreti

Ve de tüm beklentileri

 

Dalga sesleri artık çok geride

Batan güneşse ardımdan gülümsemekte

 

Yalnızlıksa

Bazen hiç olmadığı kadar

Güzel görünür

İnsanın gözüne

Gitmeyi daha kolay kılar

Ve yalnız bırakmak

Güzelliktir

Anlayıştır

Bazense

Sadece giden yalnız kalır

Gitmek için en büyük nedendir

Ardında kalanın yalnız olmayışı

Ve asıl kalanlar gidenlerdir bazen

Hayattan

Dostlardan

Sevgiden

Yalnızlık

Düşman edinmek olur birden

Sana nefretle bakan insanlara dönüşür

Yürüdüğün yollar, sokaklar

O zaman

Yapılabilecek tek şey

Gittiğin yerden gitmektir

Ve bu da

Gelecekteki diğer gitmelerin

Başlangıcı demektir

 

Dalga sesleri artık çok geride

Batan güneşse ardımdan gülümsemekte