Aşılmaz
Uzun uzun yollar girer araya her zaman
Geçmek bilmez zamanlar
Sevilenler yol alır sırasıyla
Yerlerini yenilerine bırakmadan
Hani kazağın eteğinde bir sökük olur da
Sökükten çekmeye bir başladığınızda
Elinizde bir top yün
Soluğu yakada alırsınız ya
İşte öyle bir şey
Bir başladı mı
Yalnız bırakılmalar
Kim olursa olsun geçemiyor önüne
Giden de
Gitmesini istemeyen de
Yeni bir hayatın başlangıcına doğru sürükleniyor
Sürükleniyor diyorum
Çünkü kimse istemiyor belki de böyle olmasını
Başka çözümler aramak niyetinde herkes
Ama gel gör ki zaman
Hayat
İnsanlar
Alabildiğine umursamazlar
Sevmek yetmiyor
Onların merhameti için
Sevilmekse bir o kadar anlamsız
Acının
Kederin yanında
Dayanmak
Yeni bir zanaat
Katlanıp kazanmaksa
Kocaman bir ütopya
Yine oturmuş
Sızlanıyorum sözcüklerde
Yine bir yandan yazıyor
Bir yandan da ağlıyorum gidenlere
Ve ne zaman dönüleceğini
Ne zaman yeniden karşılaşılacağını bilmeden
Direnmeye çalışıyorum
Boyundan büyük sevmelere kalkışan
Küçücük yüreğimle
