Üzüleceksin
Böyle giderse hem de çok
Haddinden
Kaldırabileceğinden çok
Bu yüzden üzülmemek için
Direneceksin
Canına tak ettiğini düşüneceksin
Ama daha da dayanacaksın
Yalnızlığa
Elin telefona uzandığında
Durdurmasını bileceksin
Çünkü en son sen aramıştın hatırla
Çünkü iki kişi gördüğünde
Farklı bir ortama girdiğinde
Kolayca değişebiliyor insanlar
Geride bıraktıklarını unutabilirler
Aramayacaksın bu nedenle
Ama aranmayı da beklemeyeceksin
Beklemezsen
Aranmaman seni yaralayamaz ki!
Umursamayacaksın
İnsanların üzgün olduğunu fark etmemelerini
Canından çok sevdiklerin
Fark etmiyorsa bunu
Daha kötüsü
Bilerek bir şey yapmıyorlarsa
Sıradan insanların yaptıkları
Ya da yapmadıkları
Neden canını sıksın ki!
Elbet düzeleceksin
İyileşeceksin
Ama bu sürede de
Seni bir başına bırakanlara
Hayatlarının tokadını indirebileceğin
İki çift söz düşüneceksin
İşleri düştüğünde
Seni hatırlayanlara
Ya da sadece sorunları olduğunda
Telefon edenlere
Gelip gidenlere
Ders olsun diye
Ve içine sinmeyecek kimi zaman
Canın yanacak
Sertleşirken kabuğun
Elbette acıyacak
Ama bu çektiğin
Belki de son acı olacak
Hissetmeyeceksin çünkü
Hissetmezsen de
Ne
Ne kadar canını yakabilir ki!
Nasırların yeni kalkanın olacak
Ve artık
Yeri geldiğinde kalbini de
Taşlarla örmeyi bileceksin
Hak kavramını iyice öğrenecek
Liyakatin ayrımını yapabileceksin
Herkesi sevme huyundan vazgeçeceksin
Bu sayede sevilmeyi de beklemeyeceksin
Ne kadar sevdiğin
Bu sevgine
Ne kadar karşılık aldığın
Umurunda olmazsa
Gösterdiğin sevgiden azını alışın
Seni incitemez ki!
Ve son olarak
Mesele insanlar olunca
Alabildiğine unutkan
Ama sana yapılanlar söz konusuysa
Bir fil gibi dinç zihinli olacaksın
Eğer insanlarla birlikte
Olanları da unutursan
Aynı şiddette karşılık veremezsin ki!
