HERKES GİDER Mİ

Cem Adrian'a;

"Herkes gider mi?" diyor
Tanrısal bir ses
"Herkes gider mi?"

Herkes gider, diyorum
Küçücük bedenim
Ve bedenimi yırtıp aşan
Kocaman yüreğimle

Tanık oldum gidenlere
Gitmeye yeltenenlere
Ve gideceğinden emin olduğum
Yüreği küçülmüşlere
Çamura saplanmış
Çıkmak için
En ufak bir çaba göstermeyenlere
Dibe vurmuş
Yetmemiş
Dibin de kendisini tekmelemesini bekleyenlere

Gitmelerin en güzeli
Ardında kalanın üzülmesine
Dert yüklenmesine
Mahal vermeden gitmektir
Giderken
Tüm değerini yerle yeksan edip
Zerre hatır
Damla kahır
Bir parça acaba bırakmadan
Silinip yitmektir
Silindiğinin bile fark edilmesini
İmkansız hale getirmektir
Geçirilen yılları
Bir kerede silinir kılmaktır

Dedim tanrısal sese
Herkes gider bir şekilde
Öyle ya da böyle
Ama huzur bırakarak gerisinde

Yanıt vermedi tanrısal ses
Yalnızca hak verdiğini hissettim
İçinden "Unutursun" diye geçirdi
Anladığımdan habersizdi

GÖZTEPE - 2

Dalgalar sarılmak istiyorlardır belki de duvarlara
Bu kadar hevesle çarpmaları bundandır belki
Ve karşılık bulamadığından
Sinirinden
Öfkesindendir
Beyaz beyaz köpürmesi
Tıpkı insanların da
Yanlış insanlara tutunmaya
Sarılmaya çalışması gibi
Duvara toslar gibi
Tokat gibi

GÖZTEPE - 1

Göztepe'nin karabatakları gibi
Tek başına
Dalgaların ortasında
Bata çıka
Hayata tutunmak

NEFESSİZ

Yıkılıverir her şey birden
Bir gecede biter
Hiç bitmeyecek gibi görünen dostluklar
Saatler içinde tükenir kardeşliğin
Canın
Sevgin zamanında tüm gücüyle parlamış
Ve geriye alevlenecek bir şey kalmamış
Ve kalbin kupkuru bir su şişesine dönmüştür
Alışılır mı
Alışmak lazım mı
Dayanılır mı
Buna gerek var mı bilinmez

Sevgisizlikten yorgun düşmek
Nefesin tükendiği nokta

KARDEŞLİK

Canla iç rakıyı
Dinle bağlamayı
Kanunu
Kemanı
Sor aklına ne geldiyse
Sor
Aldığın yanıt ne olursa olsun
Mutlu ol
Sadece yanıt alabildiğine
Sev
Ve sevildiğini umarak
Düşün
Düşünüldüğün düşüncesiyle
Ve kardeşlik
Dilediğin kadar
Sonsuza kadar