KREMATORYUM

19 Mayıs 2008 Pazartesi

HASRET ŞİİRLERİ

1

yine kimin ne olduğunu bilmediğim

kocaman kalabalığın içinde

küçücük yalnızlıklar yaşadığım

herhangi görünümlü

hiçbir yerdeyim

 

ayrısı gayrısı olmayan yıllardan

ayrılığın arşa dayandığı

ve döndüğümde ne bulacağımı

neyle karşılacağımı bilmediğim

uzun yollara uzanan

kısa bir zaman

 

kimseye etmem şikayet

diyor radyoda bülbülün biri

anlamadığım bir dilden konuşuyor

etrafımdakilerin bazıları

ve söylediklerini anlamıyorum

dillerini bildiklerimin

hepten tek başınayım kısacası

hep beraber olmak varken

 

bıraktığım yerde sevdiklerim

ve beni sevenler

gittiğim yerde ise

ne sevdiğim var

ne de beni seveceklerine güvendiğim

 

zorunluluk düşürdü beni

herkesin biter dediği

benimse inancımı yitirdiğim

fanus içinde geçecek zamanlara uzanan

ve uzadıkça uzayan yollara

 

döndüğümde

alabildiğine sarılacağım sevdiklerime

ve doyasıya öpeceğim

hala beni bekliyor olanları

eğleneceğim, güleceğim aralıksız

çünkü bu zamana kadar

hiç bu kadar hak etmemiş olacağım

ve bu şiirin sonunu

döndüğümde yazacağım

 

2

güzellik kraliçem beni görmeye gelecekmiş

kardeşlerin bir tanesi ziyaret edebilirmiş

büyümeyen arkadaşımın yolu benim taraflarıma düşebilirmiş

 

mutlu olmak için yeter mi bilmiyorum

ya da en azından avunmak için

bir mahpus gibi

istediğin zaman istediğini görememek

bir vefasız gibi

sevdiklerinin sıkıntılarına yetişememek

bir cüzamlı gibi

insanların istediklerinde yanına gelmesine izin alamamak

ve bunlardan da öte

daha dayanılmaz olan

her an içinde

gittiğin yere ve yerdekilere

benzemek korkusu taşımak

ve döndüğünde

bıraktıklarını bulamama olasılığını düşünmek

 

sevdiklerim bunun asla olmayacağını söylüyor

ya yanılıyorlarsa

 

3

martılar uçuşuyor pencerenin dışında

ve görenleri kıskandırıyor

cezbedici özgürlükleri

bense onlara bir uzanma

ama asla dokunamama mesafesindeyim

tek yapabildiğim camdan dışarı bakmak

ve bir yürek dolusu gıpta etmek

düşünmek

özlemek

ve belki de ağlamak

ve de tabi ki

onlara yem atabileceğim

dokunabileceğim günü beklemek

 

4

ve yine geceyi sabaha bağlayan saatler

ve yine yalnızım

nöbetteyim

akrep ve yelkovana küsmüşüm

takvimden bihaberim

bekliyorum

ayın yalnızlığını güneşe devretmesini

ve tüm çirkinliklerin

tüm yalan, sahte ve çekilmelikte sınır tanımayan

yaşını almış

ama henüz baştan habersiz insanların

yavaş yavaş ortaya çıkmasını

ve bekleyeceğim

yeniden sevgilim ayın gelmesini

ve gelmesiyle her şeyin üstünü örtmesini

 

5

Güzel bir gündü

Ve elbette her güzellik gibi

Çok kısa sürdü

 

Sadakadan bozma da olsa

Özgürlük özgürlüktür

Ve en kötüsü

En iyi kafese yeğdir

 

Zaman ilerler

İnsanın içini bir hüzün kaplar

Bir hüzün ki

Bir sonraki özgürlüğe kadar sürer de

Bu zarfta hiçbir şey kar etmez

 

Ayrılık zamanı gelir çatar

Artık çakma özgürlük sona ermelidir

Yerini diğer insanların lekesiz özgürlüklerine

Hür iradelerine bırakmalıdır

 

Burukluk artar

Tek teselli

Kafese giden vapurda

Peşinden gelip seni yolcu eden

Yerlerinde duramayan martılardır

Ama onlar da döneceklerdir

Kendi özgür hayatlarına

Senden benden sonra

Ve bir dahaki buluşmaya kadar da

Hatırlamayacaklardır asla

Sahte özgürlükler gibi

Sadakat de sonludur

Ve elbet bitecektir nasıl olsa

 

6

Sevdiklerimi görmekten uzağım

Yeni insanları sevmekten de

Hele ki yeni insanlar tarafından sevilmek…

 

Pişman mı olacağım bilmiyorum

Ya da bırakırken burayı

Özleyecek miyim

Geçmişi ve geride kalanları

Ve bulabilecek miyim döndüğümde

Buraya gelirken

Geride bıraktıklarımı

Ve en büyük soru

Bulsam da

Bıraktığımla aynı olacaklar mı

 

7

Bir vapur yanaşır iskeleye

Ve iskeleden bir vapur kalkar

İçinde belki hüzün

Bir parça aşk

Ve illa ki kaygı var

Ama ne olursa olsun

Taşıdığı özgür yaşamlar

Tüm sorunlara

Beklentilere

Ve belki de kırgınlıklara rağmen

Kendi başına alınan kararlar

İstediğinde çekip gitmeler

Ve dilediğince yaşanan pişmanlıklar

Tek yoldaş

Dilediğinde ortaya çıkan

Ve istemezse kendinden mahrum bırakan

Şimdiki bir esmelik rüzgar

Işıklar yanmış

Deniz üşenmeden yıldızlarını giyinmiş

Ve kapalı bir pencerenin

Berrak camından

Bir garip mahpus bakar

Elinden düşmeyen

Tek dostu kağıdı kalemiyle

Yine uykusuzluğun zirvesinde

Ve yine tek başına

Kuruntular aleminde

 

8

Uzaklığın sınır noktası burası

Tüm ilişkilerden mahrumiyetin merkezi

 

İster yıllarını birlikte geçirdiğin arkadaşın olsun

İster kardeşin, sevgilin, annen

Hiç fark etmeden esir alıyor burası seni

Ve alıp bir fanusun içine hapsediyor

 

Telefonla yolcu ediyorsun canını

Belki bir mektupla yetişebiliyorsun

Her zaman yanında olduğun sevdiklerinin

Belki de en son senin öğrenebildiğin dertlerine

Tonsuz, vurgusuz, duyguyu aktarmaktan yoksun

Sözcükler yığını yazılarla söyleyebiliyorsun karşındakine

Onu ne kadar çok sevdiğini

Kısacık bir zamanı içeren

Ve bittiğinde her şeyin en baştan başladığı

Geçici özgürlükleri bekliyorsun

Ve bu zaman içinde ne yapacağının şaşkınlığıyla

Hiçbir şey yapmadan geçiriyorsun zamanını

Sadece özlüyorsun

Katıksız özlem

 

9

Elimde bir fincan yasemin

Ve zihnim düşüncelerden

Katlanılmaz kederlerden uzak

Anlamsızca bakıyorum televizyona

Gördüğüm şeylerin önemi yok

Sadece hareket eden

Ve hızla kafamın karışıklığını dağıtan

Görüntüler bütünü

Damarlarımda yaseminle limonun

Aşklarının meyvesi huzur

Ve birazdan uykuya dalacakmışım

Ve uyandığımda bulutları öpecekmişim hissi

 

Keşke uyuyabilsem

Keşke…

 

10

Güzellik ziyarete gelmiş beni

Tüm dertlerimi unutturmuş

Yerlerinde yeller esiyor şimdi

 

Yanında sevdiklerimi de getirmiş

Oturtmuş yanı başıma hepsini

Bir sohbet ortamı

Bir hoşluk ki değmeyin keyfime

 

Ayrılmak zamanı gelmiş bir süre sonra

Ama zihnimde öyle bir huzur

Ama içimde öyle bir keyif

Ama bende öyle bir ben var ki artık

Biliyorum

Ve sonuna kadar inanıyorum

Her ayrılığın

Bir sonraki buluşmayı hazırladığını

Ve her kavuşmaya

Ayrılıkların tat kattığını

 

Bekliyorum

Ayrılık sırasını savdım

Sırada en güzelinden

En kucak dolusundan

Kocaman bir kavuşma var

 

11

Uzaklar yakın mı olacak ne

Zaman düzeltebilecek mi gerçekten

Benim çözmeye gücümün yetmediği

Çaresizliğimi arşa dayandıran

Kimilerine küçük görünen

Benim içinse dünyalar eden sorunları

 

İyiye giden şeyler oluyor zaman zaman

Ama bunun yanında kötüye gidenler

İyilikleri görmeme engel olacak nedenler

Mutlaka çıkıyor adım başında

Güçten

Dirençten düşürmeye çalışıyorlar beni

Ve başarılı oluyorlar çoğunlukla

Ama kimi zamansa

Ben galip geliyorum

Sorun çıkarmaktan başka bir iş bilmeyen

Sürekli ayrıntılarda boğulan

Ve sıradan insanlar gibi düşünmeyi

Bir türlü beceremeyen

Zihnimle girdiğim yarıştan

 

Bırakıyorum

Çoğunlukla uyuyorum

Belki bir kitap yetişiyor imdadıma

Belki de bir şarkı

Tüm sıkıntıları

-Geçici de olsa-

Kenara bırakmama

Mırıldanıyorum kendi kendime

Aşk bu gece şehri terk etti diyorum

Zaman zaman da

Neyleyim köşkü neyleyim sarayı

İçinde salınan yar olmayınca

Ama çoğunlukla

Ölsem de bir kalsam da bir

Senin için yok hiç farkı

Ve dinledikçe

Eşlik ettikçe içimde bir şeyler beliriyor

Bu kötü

Belki iğrenç bir şey ama

Benimkilerden başka dertlerin olduğunu

Benden başka dertlilerin yaşadığını

Bir şekilde bilmek

İçimi rahatlatıyor

Uzaklaştırıyor beni

Öz dertlerimden

 

Şarkılar beni söyler

Kitaplar beni yazar

Ya da en azından benim gibileri

Ve yalnız olmamak

Mutluluk kaynağıdır bazen

Bu yalnız olmayış

Dertlerde

Sıkıntılarda olsa da

 

Uzaklaşmak çok ağırdı ilk günler

Geride bırakmak bir dönemi

Ve o dönemi dolduran insanları

Sevdik ve sevildiklerimi

Geçmiş ve beklentilerimi

Çok ağladım geceleri

Ve çok düşündüm

Uykularımı kaçıracak kadar

Döndüğümde neyle karşılaşacağımı

 

Yeniden aynı ortama sahip olabilecek miyim

Yoksa alışacaklar mı bensizliğe

Eksikliğim göze batıyor mu

Yoksa hayatlar akmaya devam mı ediyor

Sorunsuz

Eksiksiz

Belki de daha rahat

Kimleri görebileceğim burada

Ya da birilerini görebilecek miyim

Ve en bunaltıcı olanı

Kimseyi görmezsem eğer

Buna katlanabilecek miyim

Canım en fazla ne kadar yanacak

Ve benden başka canı yanan olacak mı

Ya da şu anda oluyor mudur

Bitmek bilmeyen

Satırlara sığmaktan çok uzak

Dile dökülmesi hıçkırıklarca engellenen

Bir dolu

Bir sürü

Bir dünya soru

 

Zaman ilerliyor elde olmadan

Sorulara yenileri ekleniyor

Kimileri yerini başkalarına bırakıyor

Kimileri de sonsuza dek kayboluyor

Geçen zaman içinde

Konuşulanlar

Görülenler

Kısaca yaşananlar sayesinde

 

Çok insan biliyorum sevdiğim

Ve artık

En azından birkaçı tarafından

Sevildiğimden eminim

Koşullar ne olursa olsun

Zamanın devrinden bağımsız olarak

Onları göreceğimi

Ayrılığın söz konusu olmadığını

Ve biliyorum onların da yanımda olacağını

 

Tüm hayatlar yerleşecek yerlerine

Tüm hayatlar geçecek süzgeçten

Kalanlar kalacak benimle

Ve gidenlere gelmeyecek bir şey elimden

Belki bir dönüm noktasındayım

Belki de yeni başlangıçlar

Yeni bitişler var hayatımda

Zaman yardım edecek bana

Burada olduğu gibi

Beni ilerleyen zamanlarda da şaşırtacak

Ve umarım mutlu edecek

Umut fakirin ekmeği

Yalnızın tek varlığı

Dertlinin ise kıymetlisi

Hem yalnız hem dertli olanınsa

Umuttan başka neyi var ki

 

12

Ve gidebilmek uzaklara

Korkusuzca

Utanmak, sakınmak olmaksızın

Ya da ardından

Hiçbir şey bırakmamacasına

Tüm güzelliklerden

Erdemden, sevgiden

Ve de neşeden nasibini almış

Dertleri, kederleri

Ezmeye çalışan ezilmişleri

Yürek yoksunu külhanbeyleri

Ve en önemlisi

Boşa geçen zamanı

Geride bırakara

 

Zaman ilerliyor

Görünüyor karanlığın sonu

-Şu ileride parlayan gün ışığı mı ne-

Adım adım yaklaşıyorum sonuna

Adım adım varıyorum

Katıksız özgürlüğe

Ve her adımda

Yeniden kavuşuyorum

Eski benliğime