BEKLEMEK

En yakın dostun olur birden sessizlik
Odanda, duvarlarda, yatağında dolanmaya başlar
Hissettirmeden hayatını ele geçirir
Ve seni kendisine alıştırır
Mahkum eder

Elden bir şey gelmez
Kurtulmak istesen bile
Sessizliği yok edebilecek
Bir tek ses yoktur
Odanda, duvarlarda, yatağında
İstemediğin dostun sessizlik
An be an
Adım adım krallık kurar hayatının tam ortasında

Ömrü tükenmeye yüz tutmuş lambanın
Pırpır edişini bile özleyeceğin nereden aklına gelirdi ki
Ama o bile
Sessizlikle anlaşma yapmış
Tek bir çıt bile çıkarmadan
Seni onun kollarına itmiş ve terk etmiştir

Çığlıkların
Hıçkırıkların içinde
Sesin derinlerde kaybolmuştur
Bir yardım eli beklersin
Uzansın ve kurtarsın seni
Kulaklarında bir ses olsun
Yırtsın sessizliği

Umut etmek ve beklemek
Sessizlikten de acıtıcı

VAKİT VARKEN

Uzun
Uzak
Dolu bazen
Bazen boş
Bitmeyen
Ama bir türlü
Kesişmeyen bakışlar

Birbirinin farkında olmayan
Dolu bazen
Bazen boş
Yaşamlar
Ya da yaşanmışlıklar
Ya da yaşanmış
Paylaşılmış sanılanlar

Bitmeli bu kandırmaca
Bir an önce bitmeli
Her ne pahasına olacaksa
Yerini gerçekliğe
Samimiyete devretmeli
Daha fazla yıkmadan
Yıldırmadan
Yaşamdan daha fazla çalmadan
Henüz vakit varken