Son kez sarılmıştım sana
Belki canını yakmıştım
Belki de fazla gelmişti bu defa
Bir an sıyrılmak kollarımdan
Ve özgürlüğüne yeniden kavuşmak
Geçti içinden belki de
Ama yapmadın
Ben daha da sarıldıkça sana
Boynuna öpücükler kondurdukça
Ve nefes aldıkça
Ciğerlerimi senin kokunla doldururcasına
Sen de benzerlerini yapıyordun bana
Ve ben bir türlü bırakamıyordum
İzin verseler devam ederdim sarılmaya
Geceden sabahlara
Ama olmadı
Hiçbir sevdiğimi sonsuza kadar
Yanımda tutamadığım gibi
Seni de uğurladım usulca
Bir anlık hakim olup gözyaşlarıma
Ve sonrasında
İçime ağlayarak
Çağlayanlarla yarışırcasına
Sen ağlamıyordun
Beceremiyordun
Belki de sevmiyordun
Ya da başkalarının görmesini istemiyordun
Yüzünde beni teselli eden bir gülümseme
Gittikçe hızlanarak uzaklaşıyordun
Ne zaman dönersin
Ya da döner misin bilmiyorum
Ne zaman gelirim
Ya da gelebilir miyim bilmiyorum
Tek bildiğim
Daha fazla dayanamadığım
Her gün bir yanım eksik uyandığım
Ve sarılacak bir kardeş bulamadığım
Gözler dolu
Özlem arşa dayanmış
Vuslat
Gözü yollarda beklenen
Zamansız bir misafir
Ve sen
Kardeşlerin
Dostların bir tanesi
Ve sen
Artık gelmesi gereken
